تنديس طلايي امسال هم به توليدكنندگان نرسيد
نام نشانهاي طلايي، نقره هاي و برنزي را كه ميشنويم، بي اختيار در ذهن مان رشته هاي مختلف ورزشي خودنمايي مي كند!
به گزارش روزنامه تجارت، طي سالهاي گذشته سرمايه گذاري هاي متعددي كه در رشته هاي مختلف ورزشي صورت گرفته امروز بسياري از رشته هاي ورزشي كه كسب مدال در آنها بي شباهت به رويا و آرزو نبوده تبديل به رشته هاي ورزشي مدال آور برايايران شده اند. دراين ميان يك جايزه ملي هست كه هرچند طي سالهاي گذشته سرمايه گذاريهاي كلاني در آن صورت گرفته اما هنوز هيچ واحد توليدي موفق كسب نشان طلايي آن نشده است. 11 سال پيش بود كه مسئولان براي بررسي خدمات و كالاهاي مختلف توليد شده در سطح كشور، جايزه ملي كيفيت را بنا نهادند. حالا بيش از 10 سال از آن روز ميگذرد اما تاکنون هیچ تولیدکنندهای نتوانسته این جایزه را از آن خود کند و طبق آنچه اعلام شد امسال هم هیچ شرکتکنندهای تندیس طلای کیفیت را دریافت نخواهد کرد. ارزیابی جايزه ملي كيفيت براساس یک امتیازبندی صورت میگیرد؛ بهطوری که معیارها را پس از اندازهگیری رتبهبندی میکنیم و حداکثر امتیازی که در این نوع ارزیابی مورد نظر است رسیدن به رتبه هزار است و برای دریافت جایزه ملی کیفیت یک سازمان باید رتبه 700 را اخذ کند. هر سازمان یا موسسهای که بتوانند این رتبه را به دست آورند میتواند تندیس طلا که همان جایزه ملی کیفیت است را از دست رییس جمهور دریافت کند. البته بايد در انتظار داشت مفهوم ارزیابی ملی کیفیت یک نام جدید و به معنای اهمیت مدیریت کیفیت است. حقيقتاين است كه مدیریت کیفیت در ایران در سطح رضایتمندی نیست و نمیتوان امید داشت که در آینده نزديك نیز واحدي شرايط كسب نشان طلاي مديريت كيفيت را داشته باشد. با توجه به اینکه طی 10 دوره اخیر هیچ یک از موسسات و سازمانها نتوانستند جایزه ملی کیفیت را از آن خود کنند میتوان نتیجه گرفت که کیفیت محصولات در ایران آنچنان که باید رضایتبخش نیست و با توجه به اینکه سیاست دولت یازدهم افزایش صادرات و ایجاد همکاری بین دیگر کشورهاست، انتظار میرود که این مساله توجه بیشتری شود.روز گذشته بود كه مراسم روز ملي كيفيت برگزار شد. در حاشيه همين مراسم بود كه دبیر کمیته ارزیابی جایزه ملی کیفیت ایران گفت: جایزه ملی کیفیت به رتبه بالای 700 داده می شود و تاکنون نیز هیچ کدام از بنگاهها نتوانستهاند جایزه طلایی را کسب کنند و تنها در دو مورد جایزه برنزی که باید بنگاه واجد رتبه 500 باشد، کسب شده است. فرشید شکرخدایی، بیتوجهی به مفهوم مدیریت کیفیت، عدم توسعه استانداردهای خدمات، ناتوانی در مدیریت منابع جدید مانند تکنولوژی دانش، ناتوانی در تجزیه و تحلیل اطلاعات و یادگیری نتایج و عدم توسعه مفهوم کیفیت در خصوص کشاورزی، دامپروری، صنعت ساختمان سازی و ... را میتوان مهمترین چالشهای کیفیت در ایران عنوان کرد. دبیر کمیته ارزیابی جایزه ملی کیفیت ایران مهمترین عامل در ارزیابی کیفیت را توجه به مدیریت بنگاهها و سازمانها دانست و گفت: هدف از ارزیابی ملی کیفیت، رسیدن به یک موفقیت پایدار است که وجود سیستم مدیریت کیفیت و استانداردهای محصول پیش نیاز این امر است. وی با بیان اینکه مدل ارزیابی براساس منطق رادار است، گفت: قبل از بررسی مدل جایزه کیفیت در نظر گرفته شده باید به مدل رادار توجه شود. شکرخدایی در توضیح این مدل اظهار کرد: در این مدل به سه روش سوالهایی در زمینه کیفیت، برنامه ریزیهای انجام شده و اثربخشی و کارآیی پرسیده میشود که در بسیاری از موارد جوابهای قانع کننده ای از سوی شرکت کنندگان نیز دریافت نمی شود. وی با بیان اینکه در بسیاری از موارد بنگاهها نتوانستهاند امتیاز قابل توجهی را کسب کنند، گفت: مدل جایزه ملی کیفیت ایران مدل جامعی است و ما نتایجی را معتبر می دانیم که حاصل توانمندسازی خود بنگاه باشد؛ به طوری که اگر شرایط تحریم و عوامل غیر قابل کنترل بر بنگاه تاثیر بگذارد در ارزیابی مدل کیفیت کاهش و افزایش تولید و فروش تاثیری ندارد و امتیازی درج نمیشود.کیفیت دارای سه بعد مرغوبیت، قیمت و زمان است که در بستر نوآوری و خلاقیت جاری می شود و هدف نهایی آن جلب رضایت کلیه ذینفعان در راستای موفقیت پایدار سازمان است. در اولین سطح مدیریت کیفیت،رضایت مشتری و مصرف کننده و در ادامه آن، جلب رضایت کلیه ذینفعان از جمله صاحبان سهام سازمان مطرح است، بدین معنی که اگر سازمان سوددهی نداشته باشد پایدار نخواهد بود. تا به امروز تعداد 450 نفر ارزیاب که دورههای مختلفی را فرا گرفته اند تربیت شده اند که تحت نظر کمیته فنی و کمیته نظارت بر ارزیابیها، نسبت به انجام ارزیابیها اقدام می کنند. پس از ارزیابیها و تائید در کمیته ی فنی و تصویب در شورای سیاست گذاری، به سازمانهایی که خود ارزیابی کرده و حداقل نیازهای مدل را برآورده نمایند، گواهینامه اهتمام تعلق می گیرد. اخذ امتیاز بیشتر از 300 ، تقدیرنامه اشتهار یک ستاره و امتیاز 350 تقدیرنامه اشتهار 2 ستاره را نصیب سازمانها می کند. به سازمانهای دارای امتیاز 400 به بالا تقدیر نامه اشتهار 3 ستاره اعطا می شود و اگر سازمان امتیاز 400 را کسب کند تقدیرنامه اشتهار 4 ستاره را دریافت خواهد کرد. تندیس برنز مخصوص سازمانهایی است که امتیاز 500 به بالا را کسب کنند، تندیس سیمین نیز مختص سازمانهایی است که موفق به کسب امتیاز 600 شوند. در نهایت اگر سازمانی به امتیاز 700 نائل آمد، موفق به دریافت جایزه ملی کیفیت ایران می شود که توسط رییس جمهور به آن سازمان اعطا خواهد شد.
آخرین اخبار